Nietuzinkowy design Peugeot 408 wzbudza szerokie zainteresowanie i od razu na myśl nasuwa się jedno ważne pytanie – czy jeździ równie dobrze, jak się prezentuje? Mieliśmy okazję to sprawdzić podczas polskich jazd premierowych.
Jaki to segment?
Peugeot 408 to według producenta połączenie SUVa i liftbacka, czyli coś, czego na rynku na próżno szukać wśród innych marek. W efekcie Peugeot zyskał pole do popisu, by nazwać nową klasę samochodu, której jest założycielem. Z całą pewnością jest to sposób, by wyjątkowo skutecznie wyróżnić się z tłumu. Nadwozie jest długie (4687mm), szerokie (1848) i stosunkowo niskie (1478), co w połączeniu z głębokimi przetłoczeniami na karoserii i ostrymi liniami składa się na muskularną i przy tym zgrabną sylwetkę.
Wnętrze – rozwinięcie znanych rozwiązań
Koncepcja wnętrza opiera się na autorskim pomyśle marki Peugeot, jakim jest i-Cockpit. Głównym założeniem jest tutaj niewielki wieniec kierownicy, spłaszczony z góry i z dołu, nad którym znajduje się wirtualny zestaw wskaźników. Przy pierwszym kontakcie wymaga to przyzwyczajenia – kierownicę należy ustawić w taki sposób, by zegary widzieć nad nią. W praktyce takie rozwiązanie okazuje się wygodne, manewrowanie staje się łatwiejsze, a najważniejsze wskazania są zawsze widoczne. Bazą systemu multimedialnego jest 10-calowy ekran dotykowy, z wydzielonym dodatkowym panelem pod spodem, na którym to można konfigurować ikony, wywołujące konkretne funkcje w menu. Ponadto, sterowanie klimatyzacją odbywa się wciąż przy użyciu oddzielnych fizycznych przycisków. W rezultacie obsługa instrumentów pokładowych jest intuicyjna i prosta, z czym niegdyś nie do końca radziły sobie niektóre auta marki Peugeot.
Peugeot 408 ma wysoko poprowadzoną podłogę, przez co obszerność kabiny mocno traci. Z przodu problem ten w dużej mierze niweluje szeroki zakres regulacji foteli – usiąść można nisko jak w klasycznym sedanie – lub wysoko jak w SUVie. Pozycja za kierownicą jest bardzo wygodna, a fotele z masażem i certyfikatem AGR są zdecydowanie jednymi z najwygodniejszych w tej klasie. Gorzej jest w drugim rzędzie, gdzie wysokim pasażerom będzie brakowało przestrzeni nad głową. Pochwalić warto za to sporo miejsca na nogi, nawet dla środkowego siedziska. Bagażnik jest długi, całkiem regularny i mieści 536 lub 471 litrów, w zależności od tego, czy mamy do czynienia z napędem czysto spalinowym, czy też hybrydowym.
Mocnym punktem wnętrza jest bardziej niż przyzwoita jakość wykonania, szczególnie w wyższych wersjach wyposażenia. Twarde tworzywa sztuczne oczywiście występują, ale raczej w miejscach, z którymi nie będziemy mieć bezpośredniego kontaktu. Podłokietniki, boczki drzwi i duża część deski rozdzielczej pokryta została miękkimi, przyjemnymi w dotyku, materiałami. Opcjonalna tapicerka ze skóry Nappa wyraźnie goni już segment premium i bogato skonfigurowany Peugeot 408 swoją kabiną zawstydzi niejeden wyżej klasyfikowany model.
Test – pierwsza jazda
W trakcie jazd testowych mogliśmy sprawdzić zarówno wariant benzynowy (1.2, 130 KM), jak i mocniejszy napęd hybrydowy typu plug-in (na bazie silnika 1.6, łączna moc 225 KM). Pierwszy etap testu odbywał się na płytach poślizgowych, gdzie mieliśmy okazję zweryfikować układ kierowniczy w bardzo wymagających warunkach. I tu miłe zaskoczenie – pomimo tylko przedniego napędu, auto stosunkowo późno wykazuje tendencję do podsterowności, a zestaw systemów kontroli trakcji dba o to, by z trudnych opresji wydostać się bez wysiłku i nawet bez dużego doświadczenia. Śliskie płyty, tzw. „szarpak” i pokryte wodą rondo Peugeot 408 pokonywał pewnie, dostarczając poczucie kontroli nad pojazdem.
Dalej ruszyliśmy na fragment toru złożonego z licznych ciasnych zakrętów, łuków i slalomów. Tam potwierdziła się świetna zwrotność auta i dobrze wypadło też zawieszenie – jego sztywna charakterystyka stabilizuje wysoko postawione nadwozie i nie doprowadza do utraty stateczności. W nagłych manewrach pomaga filigranowa kierownica, którą operuje się nad wyraz sprawnie. Obawialiśmy się, że w odmianie hybrydowej przeszkadzać będzie zwiększona masa, ale tych dodatkowych 100 kg w rzeczywistości nie czuć. Odczuwalna jest natomiast znacznie lepsza dynamika, szybsza reakcja na wciśnięcie pedału gazu i gwałtowniejszy zryw z miejsca.
Nasz test zakończyliśmy na drogach publicznych, obejmujących tereny zabudowane, obszary podmiejskie i fragmenty drogi ekspresowej. Jazda z wyższymi prędkościami uwypukliła nie najlepsze wyciszenie wnętrza – do kabiny przedostaje się szum powietrza i nieprzyjemny dla ucha dźwięk silnika. 8-biegowa skrzynia automatyczna (tylko taka jest w ofercie) porywczo zmienia przełożenia, co poprawia dynamikę, ale odbiera punkty za płynność jazdy. Zawieszenie dobitnie informuje, kiedy najedziemy na jakąś nierówność, więc pomimo podwyższonego prześwitu lepiej omijać gorszej jakości nawierzchnie. Wpływ na to ma pewnie m.in. zastosowanie belki skrętnej z tyłu.
Słowa uznania należą się za to za skuteczne hamulce, które bez problemu radzą sobie z zatrzymywaniem sporego auta. Widoczność do tyłu jest kiepska, lecz tu z pomocą przychodzi wyjątkowo udany zestaw kamer 360 stopni, zawierający podglądy szerokokątne, obejmujące znacznie szersze pole widoku niż oko kierowcy. Do tego jest opcja czyszczenia kamery tylnej, system ostrzegający przed ruchem poprzecznym przy cofaniu i asystent monitorujący martwe pole. Średnie zużycie paliwa, jakie odnotowaliśmy w cyklu mieszanym na naszej trasie w samochodzie z silnikiem benzynowym, wyniosło rozsądne 7,5 l/100 km.
Peugeot 408 – podsumowanie i nasza opinia
Ogromnym atutem Peugeot 408 jest jego wygląd, przyciągający wzrok niczym magnes. Zupełnie odmienna od konkurencji stylistyka i oryginalne podejście do stworzenia segmentu czerpiącego z wielu różnych kategorii przełożyły się na jedyny w swoim rodzaju samochód. Przy tym wszystkim pod tak futurystycznym i szokującym wręcz nadwoziem skrywa się stosunkowo „zwyczajne” auto, które nie zachwyca prowadzeniem ani osiągami. Jeździ poprawnie, prowadzi się w nieangażujący i przystępny sposób. Czy to wada? Obiektywnie nie, taki ewidentnie był zamysł konstruktorów, choć wygląd zewnętrzny mógłby sugerować coś zgoła odmiennego.
Michał Borowski
