Toyota Celica to model, który przez dekady wyznaczał standardy w segmencie sportowych coupé. Od swojego debiutu w latach 70. do zakończenia produkcji w 2006 roku, stała się ikoną stylu, osiągów i niezawodności. I wszystko wskazuje na to, że legenda wróci.
Prezes Akio Toyoda przyznał w wywiadzie opublikowanym w magazynie Best Car w październiku 2023 r., że chce przywrócenia produkcji samochodu sportowego, a prezes Tsuneji Sato dodał, że chce powrotu nazwy Celica.
Teraz ten sam Best Car twierdzi, że trwają prace nad nową Celicą. Dyrektor ds. technologii Toyoty, Hirokiego Nakajimy powiedział wprost: „Wyprodukujemy Celicę”.
Nim poznamy szczegóły projektu, co jednak nastąpi nieprędko, przyjrzyjmy się historii Celici, odkrywając kluczowe momenty każdej generacji.
Narodziny legendy – Toyota Celica pierwszej generacji (1970–1977)
Toyota Celica zadebiutowała w październiku 1970 roku podczas Tokyo Motor Show jako model dla kierowców, którzy marzyli o sportowym aucie, ale nie mogli pozwolić sobie na drogie supersamochody. Była odpowiedzią Toyoty na rosnące zapotrzebowanie na przystępne cenowo coupé.
Pierwsza generacja, oznaczona kodem A20/A35, była dostępna w wersji coupé oraz liftback. Pod maską znalazły się różne jednostki napędowe – od 1.4-litrowego silnika R4 do bardziej dynamicznego 2.0-litrowego, oferowanego na rynku japońskim i amerykańskim. Celica szybko zdobyła popularność dzięki swojemu stylowemu designowi inspirowanemu Fordem Mustangiem i niezawodnej mechanice.
Produkcja odbywała się w Japonii, w fabrykach Toyoty w Tsutsumi i Taharze, które specjalizowały się w tworzeniu modeli sportowych.
Druga generacja (1977–1981) – ewolucja designu i technologii
W 1977 roku Toyota wprowadziła drugą generację Celiki (kod A40/A50). Była ona większa, bardziej komfortowa i lepiej wyposażona. Design stał się bardziej kanciasty, wpisując się w stylistykę lat 70.
W tej generacji po raz pierwszy pojawiły się wersje GT oraz GTV, które oferowały bardziej sportowe osiągi. Toyota zastosowała ulepszone zawieszenie oraz wprowadziła nowe silniki, w tym jednostkę 2.2-litrową.
Trzecia generacja (1981–1985) – nowoczesność w klasycznej formie
W 1981 roku Celica przeszła radykalną metamorfozę. Trzecia generacja (A60) otrzymała bardziej aerodynamiczne nadwozie oraz zaawansowaną mechanikę. Toyota zaprezentowała również model Celica Supra – luksusową wersję z mocniejszymi silnikami, która później stała się odrębnym modelem.
Po raz pierwszy w historii Celica była dostępna z napędem na cztery koła (4WD) w specjalnych wersjach przeznaczonych do rajdów.
Czwarta generacja (1985–1989) – Celica zdobywa rajdowy świat
Czwarta generacja Celiki (T160) zadebiutowała w 1985 roku i była prawdziwą rewolucją. Zmieniono koncepcję napędu – Celica po raz pierwszy otrzymała przedni napęd (FWD), co uczyniło ją bardziej przystępną i łatwiejszą w prowadzeniu.
To właśnie w tej generacji zadebiutowała wersja GT-Four z napędem na cztery koła i turbodoładowanym silnikiem 3S-GTE, która stała się legendą w świecie rajdów. Toyota Celica GT-Four wielokrotnie triumfowała w Rajdowych Mistrzostwach Świata (WRC), zdobywając uznanie jako jedno z najlepszych aut rajdowych tamtych czasów.
Piąta generacja (1989–1993) – sukces w motorsporcie i na drogach
W 1989 roku Toyota zaprezentowała piątą generację Celiki (T180). Nadwozie stało się bardziej opływowe, a wnętrze luksusowe jak na tamte czasy. Wersja GT-Four ST185 była jednym z najbardziej utytułowanych samochodów w historii WRC – zdobyła mistrzostwo świata w 1992 i 1993 roku.
Produkcja odbywała się w Japonii, ale także w fabrykach Toyoty w Stanach Zjednoczonych, aby sprostać rosnącemu popytowi na rynku amerykańskim.
Szósta generacja (1993–1999) – elegancja i osiągi
Szósta generacja (T200) została zaprezentowana w 1993 roku. Samochód wyróżniał się bardziej agresywnym designem z charakterystycznymi podwójnymi reflektorami. Toyota zmodernizowała jednostki napędowe, wprowadzając nowe technologie, takie jak system zmiennych faz rozrządu (VVT-i).
Celica GT-Four ST205 z tej generacji była uważana za jedną z najlepszych rajdówek swoich czasów, jednak kontrowersje związane z homologacją FIA wpłynęły na jej karierę w WRC.
Siódma generacja (1999–2006) – ostatni rozdział
Ostatnia generacja Celiki (T230) zadebiutowała w 1999 roku. Toyota postawiła na nowoczesny design oraz lekką konstrukcję. Samochód był napędzany dwoma wariantami silników 1.8 – podstawowym 140-konnym oraz sportowym 190-konnym, który oferował wysoką dynamikę.
Pomimo pozytywnych recenzji, sprzedaż Celiki spadła w latach 2000., co skłoniło Toyotę do zakończenia produkcji w 2006 roku.
Toyota Celica na nowo?
Od czasu zakończenia produkcji Celiki w 2006 roku, fani modelu nieustannie domagają się jej powrotu. Toyota, świadoma sentymentu do tego auta, w ostatnich latach rozważa wskrzeszenie Celiki jako nowoczesnego, sportowego coupé.
Spekuluje się, że nowa Celica mogłaby bazować na platformie GR (Gazoo Racing), dzieląc technologię z Toyotą GR86 i GR Supra. Możliwe, że nowa wersja miałaby również hybrydowy układ napędowy, wpisując się w aktualne trendy ekologiczne.
